پاورپوينت هاي درسي

در سنه 1953 هنگامي كه جيمز دي واتسون ، ژنتيك شناس و بيوفيزيكولوژيست آمريكايي و بيوفيزيكدان انگليسي ، فرانسيس كريك و موريس ويلكينز ، مدل مارپيچ دومي را براي پاورپوينت زيست شناسي دوازدهم طراحي كردند ، نقطه عطفي مهم به دست آمد.

اين مدل اثر عدل كه DNA با متمايز كردن زنجيره هاي مكمل آن و استفاده از آنها به عنوان قالب هايي براي سنتز مولكول هاي جديد DNA ، توانا به تكثير خويش است. هر يك از رشته هاي مختلط تنيده DNA به عنوان دودمان اي از گروه هاي شيميايي به نام نوكلئوتيدها توصيه شده است ، كه از اين تعداد چهار نوع شناخته شده است.

از آنجا كه پروتئين ها دودمان هاي آمينو اسيدها هستند ، پيشنهاد شد كه يك توالي نوكلئوتيدي خاص از DNA مي تواند حاوي يك كد براي يك توالي اسيد آمينه و از اين جهت ساختار پروتئين باشد. در سال 1955 ، زيست شناس مولكولي آمريكايي ، سيمور بنزر ، كه مطالعات قبلي را دروسوفيلا انجام مي داد ، نشان داد كه فضا هاي جهش مكشوف در يك ژن نسبت به يكديگر نقشه برداري مي شوند.

نقشه دست نويس وي حاكي از آن است كه ژن خويش يك ساختار خطي است. كروموزوم هاي انساني درباره اين سوژه اغلب بخوانيدوراثت... در مطالعه ژنتيك روشن است. هر دو جنبه وراثت را مي نا با ژنها روشنگري عدل ، واحدهاي كاربردي مواد وراثتي كه…در سال 1958 شيوه جداسازي دودمان اي براي تكثير DNA (به اسم طريق نيم نگهدارنده) براي نخستين بار بدست زيست شناس مولكولي آمريكايي متيو مسلسون و ژنتيك دان آمريكايي فرانكلين دبليو استال باره تست قرار گرفت.

در سال 1961 ، سيدني برنر ، زيست شناس كريك و آفريقاي جنوبي پرتو عدل كه كد ژنتيك بايد در سه قطعه نوكلئوتيدها خوانده شود كه كدون ناميده مي شود. چارلز يانوفسكي ، متخصص ژنتيك آمريكايي ، نشانه داد كه موقعيتهاي مكانهاي جهش يافته در يك ژن كاملاً مطابق با موقعيتهاي اسيدهاي آمينه تغيير مكشوف در توالي اسيدهاي آمينه پروتئين مربوطه است. در سال 1966 كد ژنتيك كامل در باره 64 واحد كدگذاري رمزگذاري سه گانه (كدون ها) و اسيدهاي آمينه خاصي كه آنها براي آنها رمزگذاري مي كنند ، توسط بيوشيميست هاي آمريكايي مارشال نيرنبرگ و هار گوبيند خورانا استخراج شدند.

پاورپوينت زيست شناسي دوازدهم

مطالعات بعدي در بسياري از ارگانيسم ها پرتو داد كه ساختار مارپيچ مضاعف DNA ، نحوه تكثير آن و كد ژنتيكي تقريباً در همه موجودات از دسته گياهان ، حيوانات ، قارچ ها ، باكتري ها و ويروس ها يكسان است. در سنه 1961 ، فرانسوا ژاكوب ، زيست شناس فرانسوي و بيوشيميست فرانسوي ژاك مونود با نشان دادن اينكه ژنهاي باكتريايي را مي طاقت فعال كرد (شروع رونويسي به RNA و سنتز پروتئين) و از راه عمل پيوست پروتئين هاي نظارتي به يك منطقه تازه در بالادست ، مدل اوليه را براي تنظيم ژن ايجاد كردند.